Wil je een keer een niet al te lange wandeling maken naar een prachtige berghut om daar vervolgens te overnachten? Dan is Cabane de Moiry in Val d'Anniviers een goede keuze. Cabane de Moiry ligt op 2825 meter hoogte in het Zwitserse kanton Wallis. De berghut is in 2010 gerenoveerd en is prachtig gelegen met uitzicht op de Moiry gletsjer. Normaal gesproken is wandelen naar Cabane de Moiry redelijk simpel: vanaf het stuwmeer zie je de berghut al liggen. Echter, toen wij er waren, speelde het weer niet echt mee. Er was een dikke mist, waardoor een gemiddeld zware wandeling ineens een heel avontuur werd.
Wandelen Val d'Anniviers: Cabane de Moiry (2825 meter) |
|
|---|---|
| Duur | 2 uur 40 minuten |
| Hoogtemeters | 775 meter klimmen |
| Afstand | Bijna 6 km |
| Ondergrond | Stenen, kiezels, grote rotsen |
| Niveau | gemiddeld |
| Conditie | |
| Techniek | |
| Uitzichten | |
We laten de auto staan bij het stuwmeer van Moiry. De bordjes bij de dam geven aan dat het vanaf hier een wandeling van zo'n twee uur en veertig minuten zou moeten zijn. Ondanks de laaghangende wolken zien we dat het stuwmeer een prachtige diep turquoise kleur heeft. Het pad langs het meer is erg relaxed en ook de klim naar het gletsjermeer is ‘een eitje’. Maar dan komen we echt in de wolken en wordt het ineens erg lastig. We volgen een pad en hopen dat het de goede is. In de mist zien we nog een wandelaar en in mijn allerbeste Frans (drie woorden) vraag ik of hij ook naar Cabane de Moiry op pad is. De Franstalige Belg antwoord in het Nederlands dat hij inderdaad op weg is naar dezelfde berghut en er ook al eens eerder is geweest. “Kom maar mee!”, zegt hij.
Samen klimmen we verder omhoog. Door de mist kan ik de afgrond naast ons niet goed zien, maar ik ‘voel’ hem wel. We klauteren over behoorlijk grote rotsen: dit pad kan niet echt gemarkeerd worden als gemakkelijk. Na een half uur klimmen slaat de twijfel toe. Zitten we wel goed? De route zou gemakkelijk zijn, dat is deze niet… Alles behalve dat zelfs. We voelen ons 'domme toeristen' in slecht weer bovenop de verkeerde berg en besluiten terug te gaan. Het is balen, maar het is niet anders. Straks wordt het donker en lopen we nog te dwalen in de mist, dat willen we absoluut niet. We dalen via dezelfde weg af, terug naar het stuwmeer.
Als we bijna beneden bij het stuwmeer zijn komt onze nieuwe Belgische vriend zijn gids tegen, met wie hij heeft afgesproken om de volgende dag een tocht over de gletsjer te maken. Hij nodigt ons uit met hem mee te gaan, alsnog naar Cabane de Moiry. Een stuk geruster beginnen we opnieuw aan de klim, maar dit keer een andere route. We zaten echt flink verkeerd net. Zo zie je maar hoe snel je je oriëntatie kwijtraakt als er geen zicht is. Hoewel de route naar de Cabane de Moiry te boek staat als ‘relatief gemakkelijk’, vind ik het laatste stuk nog behoorlijk pittig. Je loopt hier over behoorlijk grote rotsen, die niet allemaal even stevig vastliggen. Daarnaast zijn we moe van ons avontuur in de mist en onze tweede flinke klim van vandaag, wat ongetwijfeld mee zal spelen. We zijn blij als we net voor het donker aankomen in de hut, waar we direct aan kunnen schuiven bij het diner.
Het eten in de hut smaakt heerlijk en we hebben leuk gezelschap tijdens het diner. Verhalen over mooie tochten en avonturen gaan over tafel, net als de schalen met eten, bier en wijn. Het wordt een gezellige avond en net als in iedere berghut zoekt iedereen op tijd z’n bed op. Cabane de Moiry is echt een super moderne en strakke berghut, die ook 4-persoonskamers heeft. Persoonlijk vind ik dat wel erg prettig. Ook het sanitair is allemaal modern en schoon en er zijn warme douches. Je kunt dit gerust een 5-sterren berghut noemen.
Als we de volgende ochtend vroeg wakker worden zien we eindelijk een lucht zonder wolken. Dat hebben we nog niet gezien de afgelopen zeven dagen! We zien nu ook pas goed hoe prachtig het hier is. Het uitzicht op de gletsjer is waanzinnig en de bergwereld maakt indruk. We kleden ons snel aan en gaan naar buiten. Het is koud, maar heerlijk hier op 2815 meter hoogte ver weg van alle drukte. Na het ontbijt beginnen we aan de afdaling, terug naar onze auto.
Tijdens de afdaling is het oppassen; op de grote rotsen ligt ijs. We kijken regelmatig achterom, om te genieten van de eeuwige sneeuw en de mooie blauwe lucht. Ook zien we nu pas goed, hoe duidelijk je de berghut ziet liggen met mooi weer. We proberen te achterhalen waar we gisteren misgelopen zijn, maar dat is lastig te zien. Zelfs als we weer beneden bij het stuwmeer staan, zien we de hut liggen. Ongelofelijk dat het vinden van een berghut in de mist zo’n speurtocht kan zijn…
Ook een keer naar het Zwitserse Val d'Anniviers? Klik hier voor diverse vakantiehuizen >
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.
