“Hansi…ch, ch, ch, Hansi…” met een hand vol nootjes staat de stoere, bijna twee meter lange, Zwitser Nuot eekhoorntjes te roepen in het bos. Het is een grappig gezicht. De vraag is of de beestjes zich zullen laten zien. Het schijnt dat er dit jaar niet zoveel eekhoorntjes zijn in Davos. We gaan op zoek!
Thomas Mann Weg
We lopen van de Schatzalp naar beneden over de “Thomas Mann –Weg”. Dit wandelpad is vernoemd naar de schrijver Thomas Mann die in 1912 naar Davos kwam om zijn vrouw te bezoeken die in het Waldsanatorium verbleef. In 1924 verscheen er een roman over zijn ervaringen. Het boek - De Toverberg (Duits: Zauberberg) - wordt gezien als een hoogtepunt in de moderne literatuur.
Deze borden geven aan wat de eekhoorns graag eten ('Geef ons ook eens fruit!') en waar je ze kunt roepen
Hansi roepen
Het wandelpad loopt door het bos en naast diverse informatieborden over het leven van Thomas Mann, kom je hier ook regelmatig borden tegen met eekhoorns. Op deze plekken kun je de eekhoorns lokken en voeren. Grappig detail: in Graubünden hebben alle eekhoorns de bijnaam “Hansi”. Je kunt ze dus gewoon zachtjes roepen. Op de Thomas Mann Weg zien we helaas maar één eekhoorn. Deze hupt druk heen en weer, klimt in bomen, maar heeft duidelijk geen zin om te komen. Geen honger?
Meer van Davos
De volgende dag lopen we langs het meer van Davos. Aan een kant van het meer ligt een bos. Ook hier is de kans dat de kleine knaagdiertjes zich laten zien groot. Ze zijn vooral dol op noten en zaden, dus we hebben een zakje noten mee. Met de nootjes duidelijk op een vlakke hand beginnen we de beestjes te roepen: “Hansi….ch, ch, ch…Hansi…”. En ja hoor, er komt een nieuwsgierig beestje met kraaloogjes uit het bos op ons af. Hij pikt wat nootjes uit de hand en sprint snel weer weg. Dit herhaalt zich een paar keer. Erg schattig.
Hansi pikt een nootje en sprint daarna weer weg
Deze Hansi blijft zitten als een echt fotomodel
Niet bang
Even verderop komen we nog meer Hansi’s tegen. Eén exemplaar is echt totaal niet bang. Hij pakt een nootje en gaat rustig op een meter afstand zitten knabbelen. Hij komt nog een paar keer terug, tot hij genoeg gegeten heeft. Ook vogels blijken zich prima te laten voeren; ze gaan op je hand zitten, pakken een nootje en vliegen weer weg. Het is een leuke ervaring om tijdens het wandelen de dieren te voeren.
Neem dus de volgende keer een zakje nootjes of vruchten mee als je in het bos gaat wandelen: Hansi is er dol op!
Klik hier voor meer informatie over de regio Grabünden >>
Over Miranda
Miranda is dol op de Alpen en is hier ook regelmatig te vinden. Zowel in de zomer als in de winter. De perfecte vakantie bestaat voor haar uit bergen, water, actie, relaxen, een goed boek en heerlijk eten. Haar avonturen op het water, de mountainbike, de motor of te voet deelt ze in haar blogs.