Als je aan Zwitserland denkt, dan denk je aan hoge bergtoppen met eeuwige sneeuw, hoge watervallen en klaterende bergbeekjes. Er staan koeien met bellen in de wei en een boer met een pijp in het zonnetje op een bankje met voor zich op de grond een hond. Zie je het al voor je? De mooie houten chalets met balkons vol met geraniums, weilanden vol met ontelbare soorten bloemen, adelaars hoog in de lucht, lariksen en rust, heel veel rust. Dat Zwitserland, dat je nu voor je ziet, bestaat echt... en wij wonen er midden in.
Even voorstellen
Mijn man Koert en ik wonen met onze beide kinderen, Femke van 5 en Rik van 4, in het Zwitserse autovrije bergdorpje Braunwald. Af en toe hebben we de kinderen van Koert, Jimmy van 16 en Sarah van 13 ook nog op bezoek. Koert en ik wonen al lange tijd in Zwitserland en hebben elkaar hier ook leren kennen. Inmiddels hebben we een aantal jaar geleden een hotel gekocht. Over ons prachtige familie- en wandelhotel zal ik later uitgebreid een bericht schrijven, maar vandaag ga ik in op het leven in een Zwitsers bergdorpje.
Hoch über dem Alltag
Het dorp is alleen met de Standseilbahn (bergtram) of lopend (650 meter!) te bereiken. In het dorp rijden wat diesel karretjes die dienst doen als taxi, een aantal elektrowagentjes van de hotels en een enkele tractor. Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan, want ook de paardenkoets wordt regelmatig ingezet voor vervoer van mensen of waren. De 330 inwoners van Braunwald zijn grotendeels op elkaar aangewezen en leven harmonieus samen.
300 mensen
Toch is de Braunwalder moderner en vooruitstrevender dan vele andere bergbewoners. Het dorp heeft namelijk - naast het boerenleven - een bloeiende kleinschalige toeristenindustrie. Voor ons als buitenlander is het hier erg prettig wonen. De welbekende ‘stugge’ Zwitser is hier redelijk open en sociaal. Er is ook een groot verenigingsleven. Koert is lid geworden van de vrijwilligers brandweer en ik zing iedere week mee met het Volksliederchor Braunwald. Daarnaast is er een kookclub, een seniorenclub, een jeugdtheatervereniging, verschillende sportclubs en nog veel meer. En dat voor maar ruim 300 mensen...!
Bosochtend
De school telt ongeveer 25 kinderen, van kleuters tot en met groep 8. Op de maandagochtend is het ‘Waldmorgen’ (bosochtend), dan gaan alle kinderen het bos in waar ze het hele jaar een stukje van het bos en de natuur bestuderen, beplanten, bijhouden en waar ze een vuurtje kunnen stoken en worstjes kunnen bakken. Natuurlijk voldoet de school verder aan alle ‘normale’ onderwijseisen en hebben de kinderen ook gewoon rekenen, Duits, handenarbeid, Engels enzovoort. Maar voor de kinderen is de natuur om hen heen een net zo grote leerschool.
De zon
Koert en ik hebben een druk bestaan, met een eigen hotel werk je al snel meer dan fulltime. Ook voor de kinderen willen we er natuurlijk zijn. Het hectische leven speelt zich bij ons in huis af. Het is soms rennen en vliegen. Buitenshuis vinden we de rust om bij te tanken. Even te onthaasten in de prachtige natuur met vriendelijke mensen, frisse lucht en zon, heel veel zon. Het is het drukke bestaan van een eigen onderneming versus de rust van het Zwitserse bergleven. Ik zou met niemand willen ruilen.
Over Martje
De mooie houten chalets met balkons vol met geraniums, weilanden vol met ontelbare soorten bloemen en heel veel rust. Dat Zwitserland, dat je nu voor je ziet, bestaat echt... en Martje woont er middenin.