De beste tips krijg je natuurlijk altijd van de locals; zij weten als geen ander wat de mooiste plekken zijn en wat je zeker niet mag overslaan. Afgelopen zomer gingen we (collega Mike en ik) op pad met een lokale familie in de regio Paznaun - Ischgl en zij lieten ons zien wat je hier in ieder geval niet moet overslaan tijdens je familievakantie in dit Tiroolse dal. Het waren geweldig leuke dagen met deze actieve bergfamilie! En aan hun tips heb jij ook wat voor je volgende vakantie in Paznaun, dus we delen ze graag met je.
Paznaun, een smal dal in het zuidwesten van Tirol, wordt omringd door majestueuze bergen. Het gebied telt vier dorpen, elk met zijn eigen unieke sfeer. Aan de ingang van het dal vind je de gezinsvriendelijke dorpen See en Kappl. In het hart van het dal ligt het levendige en iets luxere Ischgl, terwijl het pittoreske Galtür zich helemaal achterin bevindt, op zo'n 1600 meter hoogte. Wij verblijven in Ischgl, wat ons in staat stelt om snel en gemakkelijk alle andere locaties in het dal te verkennen.
We zijn deze dagen op pad met Christine en Patrick en 3 kids: hun zoon Eliah van 4 jaar en de zusjes Mileen en Annabell, de dochters van een vriendin van Christine. De eerste dag staan ze al enthousiast klaar bij het dalstation van de gondel in See. Je ziet direct dat dit geen gewone vakantiegangers zijn: ze zijn allemaal gekleed als echt ‘bergmensen.’, goede outdoorkleding, dito schoenen, ze zien sportief uit en hebben er duidelijk zin in, net al wij!
Het idee is dat we vandaag een leuke familiewandeling gaan maken naar de Ascherhütte vanaf het bergstation van de gondel. Maar bij dat bergstation van de gondel ligt Seebis Bärenwelt, een geweldige speelplaats op de berg met een grote vijver en genoeg te doen voor een hele dag plezier. Het is dus al snel duidelijk dat we eerst hier minimaal een uurtje gaan blijven. Zowel de meiden als de kleine Eliah laat ons enthousiast zien wat hier allemaal te doen is. Christine en ik zoeken een lekker relaxed plekje op in een ligstoel, terwijl Mike alles met de kids vastlegt op video. Prima uit te houden zo!
Na bijna twee uur in Seebis Bärenwelt besluiten we toch maar te starten aan de wandeling die voor vandaag op het programma stond naar de Ascherhütte. Er zijn twee manieren om hier te komen: vanaf het bergstation van de gondel loop je in 1,5 uur zo’n 450 hoogtemeters omhoog. Of je stapt in de Zeinisbahn stoeltjeslift verder omhoog en wandelt relaxed vanaf het bergstation in een klein half uurtje naar de hut. Wij kiezen voor de tweede optie en laten ons omhoog brengen door lift.
Hoewel je vrij snel bij de hut kunt zijn, doen wij er veel langer over. Maar op een leuke manier: onderweg laat Christine van alles zien in de natuur. Hoe herken je de bessen die je kunt eten en welke plantjes komen we allemaal tegen. Ook wordt er tussendoor overal omhoog geklauterd op rotsen, stenen gestapeld en gespeeld. En nee, niet op speeltoestellen, maar gewoon in de natuur. Het is duidelijk dat locals niet persé ‘vermaak’ onderweg nodig hebben. Daar kunnen wij Nederlanders nog wat van leren! Niet gewoon wandelen met je kinderen, maar echt op ontdekkingstocht gaan in de natuur is zo leuk!
Het is vandaag ronduit fris en af en toe regent het een beetje, dus wanneer we aankomen bij de hut, zoeken we lekker de warmte op. Het vuur is opgestookt in de hut en het is er gezellig. Lunchen met locals, betekent: uitgebreid eten. Lunch is in Oostenrijk duidelijk de belangrijkste maaltijd en de kinderen vinden het ook maar raar dat wij in Nederland meestal een boterham eten tussen de middag. Er wordt eerst gesmuld van een fritattensuppe, daarna komen er nuggets met pommes en we sluiten af met een grote pan Kaiserschmarrn die we samen delen. De kids eten ook niet elke week in een berghut, dus genieten er duidelijk van, net als wij.
Na de lunch besluiten we terug te lopen naar het bergstation van de gondel, het is immers alleen maar bergaf. Het verschil tussen de locals en ons wordt toch alweer vrij snel duidelijk: zij lopen zoveel gemakkelijker en sneller over dit ‘rode’ wandelpad naar beneden. Zelfs die kleine Eliah heeft een tempo waar je ‘U’ tegen zegt. Christine stelt voor de afdaling nog iets uitdagender voor ons te maken: “Kom we pakken een stukje over de piste. Wie het snelst beneden is!”. Binnen no time rennen ze met z’n allen keihard naar beneden en wij sukkelen er een beetje achteraan op een drafje, bang om te vallen. Beneden kunnen we er allemaal wel hard om lachen: wij zijn nou eenmaal niet opgegroeid met bergen in onze achtertuin.
Wil jij op de hoogte blijven van het laatste nieuws uit de bergen, verrast worden met leuke tips en aantrekkelijke aanbiedingen ontvangen? Schrijf je nu in en ontvang 'm iedere week in je mailbox.
Vlakbij het dalstation van de gondel, midden in See, ligt het Spiel-, Sport- & Wasserpark See. Een heerlijk zwemmeer, met restaurant en groot terras en een enorme speelplaats. Het is vandaag niet echt zwemweer, maar we nemen wel even een kijkje. Wanneer we twee dagen later weer in de buurt zijn, en het weer is inmiddels omgeslagen naar prachtig zomerweer met dito temperaturen, hangt hier een heerlijk relaxte sfeer, Er wordt van de zon genoten, gezwommen, gesupt en gespeeld. Een fijne plek voor een warme zomerdag!
De volgende dag hebben we opnieuw afgesproken met deze vrolijke locals. Dit keer zijn we in Ischgl en lopen we vanuit het dal bij de Pardatschgratbahn via de Walk of Lyrics omhoog naar het middenstation van de Silvrettabahn. Dit wandelpad is behoorlijk steil, maar zelfs voor de kleinste local van 4 jaar is dat geen enkel probleem. We stoppen bij het eerste station van de Walk of Lyrics, een wandelpad langs diverse muzikale stations, gewijd aan artiesten die ooit in Ischgl optraden. We eten onze ‘Jause’ tijdens de deuntjes van ‘Message in a bottle’ van The Police. Uiteraard maken we ook de oversteek via de hangbruggen die zo’n 70 meter boven het dal hangen. De bruggen wiebelt behoorlijk, maar dat maakt de huppelende kids niets uit. Tijdens het laatste stuk omhoog hebben de kids het een beetje gehad, maar Christine heeft een stuk touw mee waar ze zich aan vast kunnen houden en ze trekt hen de laatste paar honderd meter mee omhoog: slim en leuk!
Met de Silvretta gondelbaan gaan we verder omhoog. Bij het bergstation op de Idalp ligt het Vider Truja park die we al vanuit de lift zien, het is enorm groot met onder andere twee grote vijvers, trampolines en heel veel klim- en speeltoestellen. “Wat ga je als eerste doen?”, vraag ik Mileen. “Naar de waterfietsen”, roept ze enthousiast. Eliah wil vooral klimmen op de enorme boulderblokken. Voor volwassenen zijn er genoeg fijne plekken om te chillen. Het is grappig om te zien hoe zelfs deze kleine locals zo enthousiast zijn over deze plek die ze zo goed kennen, maar ik snap het wel: dit is ‘speeltuin- heaven’.
Na weer een uitgebreide lunch, dit keer op het terras bij de Vider Alp, gaan we nog naar het Adventure Stage bij het middenstation van de lift. Hier liggen tevens twee bergmeertjes: de Schwarzwassersee en de Pardatschersee. Ook hier is weer genoeg te spelen en te klimmen. De meiden willen zelfs nog even het water in en met een hoop gegiebel en gegil, gaat dat ook gebeuren. Dit is trouwens ook een hele leuke plek voor een barbecue, want er is een grillplaats, dus je hoeft alleen je eten mee te nemen!
Het hoogtepunt van de dag voor de meiden is de Ischgl SKYFLY: vanaf het middenstation van de Silvrettabahn vertrekt de zipline – waarbij je zo’n 50 meter boven het dal vliegt - terug naar het dorp. In 3 secties ga je 2 km en ongeveer 300 hoogtemeters naar beneden, waarbij je snelheden behaalt tot wel 85 km/u. De kleine man gaat met papa in de gondel terug naar beneden, terwijl wij met de gillende meiden spectaculair terugvliegen naar het dal. Hoewel ze de eerste sectie wat spannend vonden, komen ze met big smiles beneden aan. We nemen afscheid met een dikke knuffel en hebben enorm genoten van de dagen met deze enthousiaste en lieve locals! Wat wonen zij in een heerlijke omgeving…
In twee dagen konden we natuurlijk niet alles doen waar de locals ons mee naartoe wilden nemen. De volgende dingen hebben we zonder hen gedaan, maar zijn ook zeker een aanrader:
Miranda is dol op de Alpen, is er een aantal maanden per jaar en heeft al heel veel bestemmingen gezien. Al bijna 16 jaar deelt ze haar ervaringen op In de bergen. Ze houdt van actie (o.a. wandelen, mountainbiken, klettersteigen), maar ook van relaxen en goed eten.
